صورتی معمولترین رنگ گلهای نغز و لطیف درخت چای است، اما سفید و سرخ هم یافت می شود. شاخه گلها بریده آن عالی است. پرورش درخت چای آسان و بوته ای جذاب است که جز در مناق حاره نو و نمای خوبی دارد.
این بوته ها همیشه سبز، بسته به نژاد آن، تا ارتفاع ۱ متر یا کمترتا ۳ متر رشد می کنند. گلهای آن ممکن است کم پر یا پرپر به رنگ صورتی، سفید یا سرخ لاکی تند یا هر گونه سایه نگ صورتی باشد. بعضی گونه ها همزمان هر سه رنگ صورتی، سفید و سرخ را دارند. درخت چای ممکن است عمر کوتاهی داشته باشد، مگر اینکه شرایط محیط زندگیش ایده ال باشد و منظماً هرس شود. بعد از ۲ تا ۳ سال بالغ می شوند،اما از اول زندگی خود گل می دهد. ممکن است منفرد کاشته شود یا عده ای از آنها با هم در نمایشی جمعی شرکت جویند.
نیازها :
اقلیم:برای مناطق حاره مناسب نیست، اما به یک سلسله از اقلیمها، از گرم تا سرد و تا حدودی به یخبندان، تحمل نشان می دهند. برای نواحی ساحلی نیز مناسب اند.
میزان نو و دما:به آفتاب کامل و گردش خوب هوا نیاز دارد. مناطق بادخیز را خوب تحمل می کند.
خاک:باید خاک با زهکشی خوب در اختیار داشته باشد. مالچ پاشی با خاک برگ یا کمپوست خیلی کهنه به کامیابی گیاه کمک می کند.
طرز کاشت و پرورش:
تکثیر:از طریق قلمه های نک نرم یا قلمه های نبمه خشبی بر گرفته در طول بهار یا پاییز تکثیر می شود.قلمه ها ب گرد یا ژله هورمونی ریشه زا آلوده و در فضای مرطوبی نگهداری شوند.
آبیاری:بوته های نورسته آبیاری منظم می طلبند.سپس آبیاری عمیق، حدوداً هر دو هفته یکبار در هوای داغ خشک کافی است.
کوددهی:کمی گرد استخوان یا کود مرغی دانه بندی شده بیفزایید.
مشکلات:
در خاکهای سنگین مستعد ابتلا به پوسیدگی ریشه اند.کرمهای تار تن می توانند از بلایای گیاه باشند.سمپاشی هم چندان موثر نیست.لذا سالی چند بار به گیاه سر بزنید و قسمتهای احیاناً صدمه دیده را ببرید.کرمها داخل همان شاخ و برگ به هم بافته ای خواهند بود که دور می اندازید.
گل دهی:
فصل:زمان گلدهی بستگی به نوع انتخابی دارد. بسیاری از آنها در بهار گل می دهند، اما بعضی گونه ها هم هستند که از اواخر پاییز و در سراسر زمستان تا بهار گل افشانی می کنند.
هرس:
به طور کلی پس از پایان دوره گل دهی سر شاخه ها را قطع کنید.دقت کنید که فقط قسمتهای نرم را ببرید، چون بریدن قسمتهای چوبی شده قدیمی می تواند مهلک باشد.
چای زینتی
و
چای زینتی
