گونه های زیادی از درختچه ی نعناع یا برگ نعناعی وجود دارد. برگ همه ی گونه های آن بوی خوش نعنای تازه می دهند. بیشتر آنها گل ارغوانی دارند. شاخ و برگ درختچه ی نعناع در بهار پوشش زیبایی از گلهای ارغوانی روشن به تن می کند.
این گیاه بیشتر به خاطر شاخ و برگ پُر عطر و بو و گلهای ارغوانی متمایل به آبی پرورش داده می شوند. ارتفاع آنها، بسته
برگهای نقطه دار و تیره ی شمشاد اصلی ترین چهره ی این گیاه است. این درختچه جایگاه رویش گلهای ظریف و ریز است.
هر دو نوع این گیاه، برگ نعنایی (b.sempervirens) و ژاپنی (B.microphylla var.japonica) می توانند تا ارتفاع زیاد رشد کنند، ولی غالبا آنها به صورت پرچین یا قیچی خورده در حاشیه ی باغچه ها یا جدا کننده فضاهای مختلف دیده می شوند. شمشادها گیاهانی پایا و پردوام اما کند رشدند و پس از ۵ سال به ارتفاع ۱ متر می رسند. برگ هردو
مورد گیاهی سریع الرشد است. بعضی از گونه های آن چون به بلوغ رسد خود درختی در نظر آید. این گیاه برای ایجاد پرده و حایل گیاهی نیز در باغ و بوستان کاشته می شود. با آن درختچه مورد معروف تفاوت دارد. این گیاه بیشتر به شیشه شور نزدیک است.
مورد، گونه ی بوته ایِ نژادِ مِلالئوکا است،حال آنکه درختان بلندِ این نژاد به نام درخت غار (برگ بوی کالیفرنیا) معروف اند.
بومی جزایر هونشو ژاپن است. در فضای سبز، درختچه ای خزان دار و زینتی است. در صورت کاربرد گلدانی گل آذین های مدور به رنگ سفید، صورتی، آبی و یا بنفش دیده می شود. آنچه در خوشه گل جلب توجه می کند کاسبرگ ها هستند و گلبرگ های واقعی آن غیرقابل تشخیص است. بخش عمده گل آذین این گیاه را گل های کوچک و بارور تشکیل می دهد که قابل توجه نیستند. این گل ها با گل های عقیم بزرگ تر احاطه شده که دارای کاسبرگ های بزرگ و زیبا هستند. تماس
گلهای ممتاز و معطر پیچ امین الدوله. پرورش این گیاه طریقی عالی و شگفت آور برای عطر آگین کردنِ فضای باغ است. گونه ی غول پیکر پیچ امین الدوله (Lonicera hildebrandiana) از برمه می آید. از آنجا که رشد وسیع دارد برای کاشت در باغ کوچک توصیه نمی شود.
انواعی از پیچ امین الدوله ی بوته ای با گلهای معطر هست که رشد فوق العاده ی انواع معمولِ این گونه پیچک ها را
شاخه ی گلدار بریده ی به ژاپنی در داخل ساختمان عالی می نماید و مدت زیادی دوام می آورد. جلوه گری رنگ های سایه دارِ سرخ و لاکی این گیاه زینتی حکایتی دیگر است. رونق گل در وسط زمستان: شاخه های بی برگ به ژاپنی، حامل خوشه گلهای بسیار زیبا.
به ژاپنی، که به ((بهِ گل دهنده)) هم معروف است، گیاهی پرساقه و خاردار و خزان دار است و ارتفاع آن به ۲ تا ۳ متر
ایکسورا، به خاطر گلهای دسته ای، که به رنگهای ردیف نارنجی- قرمز پررنگ تا زرد بر سر هر شاخه ی خود می روید، در یاد ماندنی است.گلهای با روح سرخ مرجانی و برگهای پر جلای ایکسورا برای کاشت در گلدان و ظرف هم ایده آل است.
این گیاه همیشه سبز، با برگهای پر جلا، در مناطق گرمسیری تا ارتفاع ۲ متر رشد می کند، اما در سایر نقاط ارتفاع کمتری خواهد داشت. رنگِ گل گونه های ایکسورا سرخ است، اما نژاد سلطان یا شاهزاده ی نارنج (Prince of Orange)، که
این گیاه، برخلاف نام هندی که به آن داده اند، از چین آمده و خاردار هم نیست. کشت آن بسیار متداول است، چون پرورشش آسان است و حتی در باغهای کنار دریا نشو و نما می کند. خرمنی از گل، نمایش با شکوهی در بهار بر پا می کنند که دیدنی است. گلها به شکوفه های درخت سیب است.
گیاهی پُرعمر و همیشه سبز است که تا چند متر قد می کشد. گلهای سفیدِ ستاره ای شکلِ بسیار دلپسندی تولید می کند
برگهای کوچکِ سوزنی و گلها به شکلِ زنگ یا لوله ای، نمایشگر یک نمونه ی تی پیک از گیاه زینتی اِریکا است.
با دقت کامل گونه های مناسب را انتخاب کنید. اِریکا در سراسر سال به شما رنگ می دهد. این گروه بزرگ از گیاهان، بومیِ اروپا و جنوب آفریقا است و انواع آن از ۳۰ سانتی متر تا حدود ۳ متر قد می کشند. گلهای آنها لوله ای یا زنگی شکل است و در رنگ های سفید، بنفش، مرجانی، قرمز خونی و دورنگ دیده می شوند. تا زمانی که شرایط محیط ایده آل