نارگیل
این گیاه از تیره نخل بوده و موطن اصلی آن جنوب شرقی آسیا و اقیانوسیه معرفی گردیده است. نارگیل در مناطق استوایی کشت می‌شود و از گیاهان مناطق گرمسیری بشمار می‌آید. این گیاه دارای ساقه بدون انشعاب به ارتفاع 20-5 متر بوده و حاوی جوانه انتهایی می‌باشد که داخل پوشش الیافی قرار می‌گیرد. برگ‌های نارگیل مرکب بوده و قسمتی از دمبرگ که به تنه متصل می‌شود، پهن‌تر می‌باشد. نارگیل از گیاهان یک پایه بوده و خوشه‌های گل از جوانه‌های جانبی که بین تنه و برگ‌ها قرار دارند، حاصل می‌شوند. تعداد خوشه‌های گل به تعداد برگ‌های بالغ روی درخت بستگی دارد و پیدایش آنها همانند پیدایش برگ‌ها تدریجی بوده و تقریباً در هر ماه، یک خوشه گل ظاهر می‌شود. گل‌های نر و گل‌های ماده به طور جداگانه بر روی خوشه‌های مرکب ظاهر می‌شوند. خوشه‌های گل همانند خرما داخل تارونه قرار می‌گیرند. در هر خوشه تقریاً 40-20 عدد گل ماده وجود دارد که از بین آنها 5-2 عدد تبدیل به میوه می‌شوند. گل‌های نر در قسمت نوک خوشه قرار می‌گیرند. میوه نارگیل از نوع میوه‌های شفت بشمار می‌آید. قسمت برون‌بر و میان‌بر آن الیافی و درون‌بر سفت و سخت دارد. دانه میوه بزرگ بوده و پوسته نازک و قهوه‌ای رنگ دارد. مغز میوه را بخش آندوسپرم دانه بنام کوپرا تشکیل می‌دهد که به رنگ سفید بوده و ضخامت 5/1-1 سانتی‌متر می‌باشد و جنین در داخل آن قرار می‌گیرد. در فضای داخل دانه مایع زلال وجود دارد که شیره نارگیل نامیده می‌شود. این مایع قسمتی از سلول‌های آندوسپرم است که سفت نگردیده و حاوی ویتامین‌ها و هورمون‌های مختلف می‌باشد. درخت نارگیل از طریق کشت بذر می‌باشد. بذور نارگیل را می‌توان به طور مستقیم در محل اصلی و یا در خزانه کشت نمود. در کشت خزانه، نهال‌های مرغوب انتخاب گردیده و به محل اصلی انتقال داده می‌شوند. بذرهای نارگیل را قبل از کشت به مدت دو هفته داخل آب قرار می‌دهند تا جوانه‌زنی آسانتر گردد.
بسیار عالی من به این موضوعات فوق العاده علاقه مند هستم ..