مبدأ آن اروپا است. گیاهی است دائمی ولی مانند گیاهان دو ساله با آن رفتار می شود. نظیر بنفشه به سرما مقاوم و زمستان را زیر برف باقی مانده، در اوایل فصل بهار رشد و نمو خود را آغاز می کند و کشت و کار آن نیز مشابه بنفشه است. گل های آن سفید، صورتی، قرمز و بنفش است. ارتفاع بوته کم و به 10 –15 سانتی متر می رسد. در ایران نوعی از آن به صورت خود رو و وحشی در صحراها و مزارع می رویند. قطر گل از 2.5 تا 5 سانتی متر متغیر بوده و دمگل طویل و حدود 15 سانتی متر است. دارای انواع کم پر و پر پر است. گلبرگ ها پهن و گاهی پر پر مانند هستند.
گلدهی
از اواسط اسفند یا فروردین تا اوایل تابستان گل می دهد. گل ها پس از پژمرده شدن باید حذف کرد. اگر گیاه در زمین باقی بماند در سال بعد پر گل خواهد شد.
نیازها
به سرما مقاوم است و نیاز به خاک مرطوب با زه کشی مناسب دارد. برای محل هایی استفاده می شود که تا حدودی سایه دار باشد گرچه در محل های آفتابی یا سایه دار نیز به خوبی رشد می کند. در نقاط با نور کامل آفتاب و در شرایط گرم و خشک گل ها زود پژمرده می شوند. در حاشیه های سایه دار، کم گل و گل ها نیز کوچک می شوند. در تابستان بوته کمی ضعیف شده و لبه های برگ دچار سوختگی می شود. بنابراین اگر قرار است نگهداشته شود، بهتر است در محلی که کمی سایه دار است کشت شود.
افزایش
بذر مینا چمنی را مانند گیاهان دو ساله در آخر تابستان در خزانه هوای آزاد می کارند. در پائیز در مرحله 6 برگی آن را به محل اصلی منتقل می کنند و مانند بنفشه زمستان زیر برف می ماند. اگر بوته ها ضعیف بودند، این عمل به اسفند ماه یا اوایل بهار موکول می شود. از طریق تقسیم بوته در اسفند و اوایل بهار نیز قابل افزایش است.
مینا چمنی
ممنون نفس عالی بودش