برای خرید بذر کرفس از فروشگاه باغ شیشه ای کلیک کنید.
به نام خدا سلام دوستان.درخدمتتون هستم با یه مقاله دیگه در زمینه سبزیکاری….امیدورام خوشتون بیاد.
کرفس جزء تیره چتریان یا Umbelliferae بوده و نام علمی آن Apium graveolens L. var. dulce Mill میباشد. گیاهی است دو ساله، ولی در سبزیکاری به عنوان یکساله کشت میگردد.
این گیاه در سال اول تولید برگ نموده و در سال دوم شاخههای گلدهنده ظاهر میشوند و تولید بذر مینمایند. برگها با دمبرگ طولانی و ضخیم مستقیماً از روی ریشه بوجود میآیند و دارای بریدگیهای زیادی میباشند، که تعداد برگچه بین 3 تا 7 عدد متغیر است و دارای رنگ سبز تیره است. برگهای کرفس دارای اسانسی میباشند که “آپیول” نام دارد و به کرفس طعم بسیار تندی میدهد. برگهای کرفس هر چه در مقابل نور خورشید قرار گیرند ضمن اینکه بافت آنها خشن میگردند، میزان Aipol آنها افزایش مییابد. به همین منظور سفید کردن برگهای کرفس باعث لطیف و ترد شدن آن میشود و هم میزان اسانس آن را کاهش میدهد.
طول ساقه گلدهنده کرفس ممکن است به 70 تا 80 سانتیمتر برسد. گلهای آن به رنگ سفید مایل به سبز و یا زرد میباشند که به صورت چتر مرکب در میآیند. کرفس خود گشن است ولی حشرات در تلقیح گل نقش مهمی دارند. بذر کرفس بسیار ریز بوده و طول آن حدود یک میلیمتر می باشد. در یک کیلوگرم بذر حدود 5/2 میلیون بذر وجود دارد. بذر کرفس میتواند قوه نامیه خود را 4 تا 6 سال حفظ کند. ریشه کرفس دو ساله است که ممکن است تا عمق 40 تا 50 سانتیمتری در خاک رشد کند. شایان ذکر است طول ریشه کرفس بستگی به این دارد که گیاه مستقیماً کاشته شود و یا اینکه نشا گردد. در صورتی که این گیاه نشا شود ریشه رشد عرضی دارد و حالت افشان بخود میگیرد در این صورت طول ریشه به بیش از 20 تا سانتیمتر نمیرسد.
انواع مختلف کرفس
کرفس دارای سه واریته گیاهشناسی میباشد. آنها عبارتند از:
- کرفس معمولی
نام علمی کرفس معمولی Apium graveolens L. var. dulce Mill میباشد. این رقم در اوایل سال 1600 میلادی در اروپا به عنوان سبزی کشت گردید و مورد استفاده قرار گرفت. این نوع کرفس دارای دمبرگ بسیار طولانی میباشد که شاید طول آن به 50 تا 60 سانتیمتر برسد. دمبرگ کرفس معمولی فیبری و تو خالی است و پر از اسانس میباشد. امروزه انواع جدیدی از آن را بر اثر اصلاح به وجود آوردهاند که مهمترین آنها دو نوع است: یکی کرفس با دمبرگ زرد و یا طلایی و دیگری کرفس با دمبرگ سبز.
دمبرگ نوع اول به طور طبیعی سفید میباشد و نسبت به نوع دوم زودرس است و دوره رشد کوتاهی دارد، ضمن اینکه اندازهآن هم سبکتر است؛ بنابراین، زودتر از نوع دوم به بازار میآید، ولی مردم علاقه زیادی به آن نشان نمیدهند. مزیت آن پیشرسی آن است. انواع مهم آن عبارتاند از: “گلدن اسپارتان”، “گلدن پاسکال”، “وایت پلوم”، “گلدن سلف بلانچینگ” و “کورنل”.
نوع دوم دارای دمبرگی به رنگ سبز میباشد. این رقم احتیاج به زمان بیشتری دارد کهدمبرگ آن به رشد مطلوب برسد و بازارپسندی خود را به دست آورد. معمولاً نسبت به شرایط نگهداری و انبار کردن مقاوم است. تقاضای مردم برای این نوع کرفس بیشتر است و طرفداران زیادی دارد، بنابراین در سطح بیشتی کشت میشود. رقم سبز دارای چهار نوع است: “کریستال جامبو”، “اوردینری یوتا”، “سامر پاسکال” و “اسلوبولتینگ”.
- کرفس قمری
کرفس قمری را “کرفس ریشه” هم میگویند، چون قسمت خوراکی آن به صورت ریشه متورم است. نام علمی آن Apium graveolens L. var. rapaceum است. ریشه متورم کرفس قمری در سطح خاک رشد کرده، شاید با قسمتی از ساقه همراه باشد. پوست ریشه قهوهای و یا سفید مایل به زرد است، ولی قسمت درونی آن کاملاً سفید میباشد. برگها کوچکتر از انواع دیگر است، بخصوص طول دمبرگ که مصرف خوراکی هم ندارد. ریشه متورم آن را خورد کرده، در تهیه غذا و سوپ و سالاد به کار میبرند. بویی مطبوع شبیه کرفس معمولی دارد، ولی احتیاج به سفید کردن ندارد.
- کرفس برگی
نام علمی آن Apium graveolens L. var. secalinum است. ریشههای آن افشان و نازک بوده، فقط برگهای آن مورد استفاده قرار میگیرند. نحوه استقاده از آن شبیه جعفری میباشد.
آب و هوای مورد نیاز
این سبزی، یک سبزی فصل خنک است. کرفس احتیاج به فصل رشد طولانی دارد. به همین دلیل آن را در مناطق سردسیری در داخل گلخانه و یا در زیر شاسی خزانهگیری میکنند و به محض مساعد شدن هوا به محل اصلی منتقل مینمایند. بهترین رشد و نمو را در هوای خنک(بخصوص در شب) و نسبتاً مرطوب(از طریق بارندگی یا آبیاری) با وقعیت آفتابی خواهد داشت. در نقاطی که توزیع بارندگی یکنواخت داشته باشد، ریشه آن بسیار خوبی دارد. شاید بین تمام سبزیها تنها کرفس میباشد که از بیآبی یا کمآبی بسیار مناسب میبیند.
خاک مناسب
برای تولید و تهیه کرفس مرغوب، زمین باید عمیق و قوی باشد و هیچ موقع کم رطوبت و خشک نباشد. در ضمن از زهکشی خوب و مناسبی برخوردار باشد. خاک آن باید کاملاً از مواد آلی و هوموس غنی باشد. زمینهای پیت یا ماک برای آن بسیار مناسب است. خاک آن میتواند به وسیله کودهای حیوانی و آلی پوسیده اصلاح شود. خاکهای شنی لومی و یا سیلت لومی چنانچه رطوبت مناسب داشته باشند و به اندازه کافی دارای مواد آلی باشند، بسیار مناسب هستند. این سبزی زمینهای اسیدی را نمیتواند تحمل کند، ولی چنانچه با آهک اصلاح شود میتواند آن را در آن کشت کرد.
کرفس میتواند خاکهای قلیایی را کمی تحمل کند و در آن رشد کند. بعضی از انواع کرفس نسبت به نمک خاک تا اندازهای مقاوم است؛ در این صورت دمبرگ کرفس مقداری نمک را در خود انباشته میکند به طوری که طعم آن کمی شور مزه میشود، بدون آنکه به گیاه لطمه بزند. برای رشد کرفس pH= 6 – 7 مناسب است.
کود
همانطوری که گفته شد، کرفس به مواد غذایی زیادی نیاز دارد. خاک باید توسط کودهای حیوانی و آلی تقویت شود. برای این کار استفاده از کودهای شیمیایی توصیه میشود. به خصوص از انواعی که ازت آنها براحتی در اختیار گیاه قرار میگیرد. نیترات آمونیوم و سوپرفسفات از جمله کوهای هستند که برای کرفس توصیه شده است. آزمایشهای مختلف در کشور آمریکا نشان داده است که محصول کرفس در یک هکتار مقدار زیادی از عناصر ازت، فسفر، پتاسیم و منیزیم را از خاک جذبمیکند. به همین خاطر در آمریکا مقدار 950 کیلوگرم در هکتار کود شیمیایی کامل را که دارای سه عنصر ازت، فسفر و پتاسیم است، به زمین میدهند و بهترین نتایج را به دست میآورند. در بعضی از نقاط آمریکا میزان محصول کرفس به بیش از 70 تن و گاهی به 100 تن در هکتار میرسد. مقدار مصرف کود شیمیایی و نوع آن به نوع خاک، میزان مواد آلی، حاصلخیزی خاک و عوامل دیگری از قبیل آب و هوای منطقه و روش کاربرد کود شیمیایی بستگی دارد. به هر صورت، مصرف کودهای کامل قبل از کشت ضرورت دارد و آن باید در عمق 30 سانتیمتری خاک قرار گیرد. چنانچه میزان مواد آلی خاک زیاد باشد(خاکهای ماک) باید مقدار مصرف کودهای پتاسه و فسفره بیشتر از حد معمول باشد. همچنین خاکهای پوسیده آلی و ماک، غالباً از نظر فسفر ضعیف هستند. به طور کلی 200 تا 250 کیلوگرم کود ازته و 150 تا 200 کیلوگرم کود فسفره و همین مقدار پتاسیم در هکتار توصیه میشود. مصرف کود ازته به صورت سرک معمول است و حدود 100 کیلوگرم در هکتار در هکتار در دو یا سه نوبت مناسب استو به طور کلی، مصرف کودهای شیمیایی برای هر نوع خاک باید به گونهای باشد که خاکی حاصلخیز در طول فصل رشد برای کرفس تأمین نماید.
علاوه بر کودهای کامل، مصرف عناصری همچون کلسیم و بر ضرورت دارد. آزمایشهای انجام شده نشان داده شده است که کمبود عناصر فوقالذکر باعث بیماریهای فیزیولوژیکی همچون “بلکهارت”(در اثر کمبود کلسیم) و “کراکد استم”(در اثر کمبود بر) میشوند. در بیماری “بلکهارت” نوک برگهای جوان و حاشیه آنها شروع به سوختگی، سپس سیاه شدن میکنند که نهایتاً این حالت به دمبرگ منتقل میشود. بعد از آن باعث سیاه شدن مرکز گیاه و در نهایت خشک شدن بوته میگردد. با محلولپاشی بوته کرفس بوسیله کلرور کلسیم به طور متناوب میتوان با این بیماری مبارزه کرد. همچنین بر اثر کمبود بر شکافهایی روی دمبرگ به وجود میآید، که نهایتاً برگها قهوهای میشوند که از مرغوبیت سبزی کاسته میشود. آزمایشهای انجام شده در فلوریدای آمریکا نشان داده است که مصرف حدود 10 کیلوگرم “براکس” در هکتار در جلوگیری از این بیماری مؤثر بوده است.
کاشت بذر در خزانه و انتقال به محل اصلی
زمین خزانه باید شنی باشد؛ ولی با کودهای آلی پوسیده و خاکهای هوموسی مخلوط با پیت اصلاح شوند. چون بذر کرفس بسیار ریز است، لذا بذور در روی خاک پاشیده میشوند و به وسیله لایه نازکی از کود پوسیده پوشیده میگردند. حتماً باید آبیاری به روش باران مصنوعی انجام شود. بذور کرفس به کندی جوانه میزنند و این جوانه زدن 2 تا 3 هفته طول میکشد. بنابراین زمین نباید خشک شود. سپس بوتهها به خزانه دوم منتقل میشوند و این کار زمانی صورت میگیرد که دومین برگ حقیقی روی بوته ظاهر شده باشد. بوتهها بهصورت ردیفی در خزانه دوم کشت میگردند. فاصله دو بته بین 5 تا 7 سانتیمتر میباشد. بعد از 3 تا 4 هفته بوتهها به محل اصلی منتقل میگردند. بوتهها در ردیفهایی که 40 تا 60 سانتیمتر از یکدیگر فاصله دارند، نشا میشوند. فاصله دو بوته روی خط کشت بین 20 تا 30 سانتیمتر میباشد. در صورتی که از خزانه انتظار استفاده شود، از کاشت بذر تا زمان انتقال نشا به محل اصلی بین 10 تا 12 هفته طول میکشد. در صورتی که بوتهها از خزانه اول به محل اصلی منتقل شوند، به بیش از 10 هفته نیاز میباشد.
میزان مصرف بذر برای تولید نشا برای یک هکتار حدود ۳۰۰ گرم میباشد. انتقال نشا به محل اصلی زمانی صورت میگیرد که میزان رطوبت هوا بالا باشد. هوای ابری برای این کار بسیار مناسب است. میتوان بذور را مستقیماً در محل اصلی کشت نمود. در این صورت زمین باید قبلاً کاملاً آماده شده باشد. میزان مصرف بذر برای این کارر حدود 1 تا 5/1 کیلوگرم در هکتار است.
در آمریکا به منظور سرعت بخشیدن و بهتر جوانه زدن، بذور خیسانده میشوند. روش معمول به این صورت است که ابتدا بذور در یک ظرف خیسانده میشوند، سپس بذور در پارچهای قرار داده شده، به مکان گرم منتقل میگردند تا زمانی که جوانهها ظاهر شوند.
سمپاشی بر علیه قارچها از زمان شروع برگها تا رشد کامل، به فاصله هر 10 تا 15 روز باید انجام شود. از قارچکشهای مانب، تیرام و زینب میتوان استفاده نمود.
زمان کاشت بذر
زمان کاشت بذر وقتی است که دما حدود ۱۵ درجه سانتیگراد باشد. البته بذر کرفس میتواند در 5 درجه سانتیگراد جوانه بزند، ولی دمای مناسب آن بین 15 تا 20 درجه سانتیگراد میباشد. در طول مدت خزانه دما در شب حدود 12 تا 15 درجه سانتیگراد و در روز حدود 20 تا 25 درجه سانتیگراد است. به این ترتیب در مناطق سردسیری باید از شاسی و گلخانه برای تهیه خزانه استفاده کرد و به محض مساعد شدن هوا بوتهها به محل اصلی منتقل شوند. در مناطقی که زمستانهای ملایم دارند، مانند خوزستان اوایل پاییز اقدام به تهیه خزانه میکنیم و وقتی نشاها آماده شدند، آنها را به محل اصلی منتقل مینماییم.
سفید کردن کرفس
سفید کردن کرفس عبارت است ز عملی که به وسیله آن دمبرگهای کرفس رنگ سبز خود را از دست داده، آنها ترد، ظریف و شکننده میشوند. این عمل به وسیله جلوگیری از تابش نور خورشید به دمبرگهای کرفس انجام میگردد. متخصصین تغذیه معتقدند که کرفس سفید شده مقداری کمتری ویتامین A دارد. سفید کردن کرفس به روشهای گوناگونی انجام میشود:
- بوتهها در داخل شیارهایی که حدود 30 سانتیمتر عمق دارند، نشا میشود. بتدریج که بوتهها رشد میکنند، شیارها پر از خاک میگردند. باید دقت کرد که خاک در مرکز بوته نرود. برای این کار ابتدا برگها را دور هم جمع میکنند؛ سپس پای بوته خاک میدهند. در غیر این صورت خاک به مرکز بوته راه یافته، سپس پای بوته خاک میهند. در غیر این صورت خاک به مرکز بوته راه یافته، سبب پوسیده شدن آن میگردد.
- ممکن است نشا درسطح خاک کاشته شود، ولی بتدریج که آن رشد کرد، خاک پای بوته داده میشود.
- استفاده از کاغذ محصوص سفید کردن کرفس. سفید کردن ممکن است با پیچیدن کاغذهای مخصوص در اطراف دمبرگها انجام شود.
- استفاده از لولههای سرامیکی. این یک روش قدیمی است. میتوان با قرار دادن لولههای سرامیکی(تنبوشه) روی بوته مانع از ورود نور به دمبرگ شد.
- استفاده از نوارهای تختهای. با استفاده از تخته و قرار دادن آن در دو طرف بوته میتوان باعث سفید کردن کرفس شد. در این صورت عرض تخته حدود 40 سانتیمتر و طول آن در حدود 10 متر انتخاب شود. 2 قطعه تخته در دو طرف بوتهها در طول ردیف کشت قرار داده میشود و به این ترتیب از تابش مستقیم نور خورشید به دمبرگها جلوگیری به عمل میآید.
گل دادن به موقع کرفس
همانطور که میدانیم، به بذر نشستن بیموقع سبزیهای برگی، باعث از بین رفتن کیفیت آنها میگردد. کشت و پرورش کرفس در بین سبزیها به نهایت مشکل است، لذا چنانچه بوته بیموقع به بذر مبنشیند، خسارت جبرانناپذیری به کار خواهد آورد. عوامیلی که سبب “بولتینگ” میشوند عبارتاند از:
- سرمای با دوام در اوایل رشد. در زمانی که بوتهها کوچک هستند، چنانچه میانگین دما بین 4 تا 10 درجه سانتیگراد باشد و این دمای پایین به مدت 2 هفته یا بیشتر دوام بیاورد، باعث به گل رفتن بوتهها درسال اول میگردد.
- زمانی که بوتهها در معرض دمای پایین قرار داده شوند، هر عاملی که رشد بوته را تحریک کند(مانند دادن کود نیترات سدیم) باعث میگردد که ساقههای گلدهنده زودتر ظاهر شوند.
- وراثت در بیموقع به بذر رفتن بوته تأثیر بسزایی دارد. آزمایشهای مختلف نشان داده است، که بعضی از نژادهای کرفس نسبت به سایرین ممکن است دیرتر به گل بنشینند. به عنوان مثال: رقم “اسلو بولتینگ گرین” دیر گل میدهد.
- کندی رشد گیاه در اثر هر عاملی (سرمای زیر صفر، خشکی بیش از حد، بیماریهای مختلف).
- نامناسب بودن دما در هنگام کشت.
- مصرف بذر نامرغوب.
مراقبت در حین رشد
به طور کلی کلیه کارهایی که به تقویت بوته کمک میکنند، باید انجام شود. سله شکنی سطح خاک با انواع کولتیواتورها که باعث به هم زدن سطح خاک و از بین رفتن علفهای هرز میگردند، هر چند وقت یک بار انجام شود. هر موقع زمین نزدیک به خشک شدن شد آبیاری انجام گیرد. هر 3 تا 4 هفته کود ازته به صورت سرک داده شود. مزرعه با قارچکشها علیه بیماریهای قارچی سمپاشی گردد.
برداشت
کرفس را میوان در هر مرحلهای برداشت نمود؛ ولی زمانی که دمبرگها رشد طولانی کرده باشند و مجموعهای را به وجود آورند و رنگ برگها سبز روشن شده باشد، موقع برداشت کرفس فرا رسیده است. در این موقع خاکهای اطراف بوته را کنار زده، با چاقو از روی سطح خاک بوته را قطع مینمایند. بعد از برداشت کرفس برگهای اطراف آن را که صدمه دیدهاند، جدا میکنند، سپس در کارتن یا صندوقهای چوبی بستهبندی کرده، به بازار مصرف ارسال میدارند.
اهمیت غذایی و دارویی
برگ کرفس دارای مواد کانی و ویتامینهای مختلفی است. مواد کانی کرفس عبارتاند از: کلسیم، فسفر، آهن، سدیم و پتاسیم. کرفس دارای ویتامینهای A، B۱، B۲، B۳ و C میباشد. همچنین برگ کرفس حاوی ترکیباتی همچون پروتئین، چربی و مقداری کربوهیدرات است.
کرفس به صورت پخته در غذاهای مختلف و انواع سوپ مورد استفاده قرار میگیرد و به خاطر اسانس فراوان آن سبب معطر و خوش طعم شدن غذا میگردد. بعضی از مردم کرفس را به صورت خام مصرف میکنند. در خارج از ایران این سبزی را بیشتر به صورت سبزی سالادی مصرف مینمایند. همچنین در تهیه سوپ از آن استفاده میکنند.
بذر کرفس دارای ترکیبات مختلفی میباشد که آنها عبارتاند از:
پروتئین ۱/۱۸ درصد، چربی ۸/۲۲ درصد، کربوهیدرات ۹/۴۰ درصد، مواد کانی ۲/۱۰ درصد، فیبر ۹/۲ درصد و همچنین ویتامینهای A، B۱، B۲، B۳ و C. بر اثر خورد و آسیاب کردن بذر کرفس تولید 2 تا 3 درصد روغن فرار میکند که در داروسازی مصارف زیادی دارد. ترکیباتی که در روغن فرار کرفس یافت شده عبارتاند از:
d-limonene به میزان ۶۰ درصد، d-selinene به میزان ۱۰ درصد، Sedanonic asid anhydride به میزان ۵/۰ درصد و Sedanolide به میزان ۲ تا ۵ درصد. به همین خاطر بذر کرفس را به سبب خوشبو کردن غذا به صورت ادویه به کار میبرند.
همچنین به خاطر اسانس و عطر کرفس آن را در شیرینیهای مختلف، نوشیدنیهای الکلی و غیرالکلی، در تهیه داروها، در صنعت صابونسازی و بالاخره در تهیه عطر و اوکلن استفاده میکنند.
اولین بار کرفس توسط مصریان و چینیها به عنوان دارو مصرف شده است.
کرفس ضد نفخ، مسکن و آرامکننده، مدر، برطرفکننده انقباضهای ماهیچهای و کمکننده فشار خون میباشد. از آن در درمان بیماریهایی همچون آسم، نارساییهای کبدی، در درمان روماتیسم و درد مفاصل، بیماریهای کلیه و مثانه و همچنین برای رفع بیماری جرب مورد استفاده قرار میگیرد.
بیماریها
این گیاه در معرض بیماریهای زیادی قرار میگیرد. چنانچه با این بیماریها مبارزه نشود، خسارت جبرانناپذیری عارض میگردد. از امراض مهم کرفس:
- بیماری “پلایت زودرس” است که بر اثر حمله قارچ سرکوسپورا با نام علمی Cercospora apii بروز میکند. این قارچ در بستر بذر حمله میکند. با سمپاشی با سموم مسی، مانب و زینب میتوان این بیماری را کنترل نمود.
- بیماری لکه قهوهای برگ کرفس یا “بلایت دیررس” که عامل آن قارچ Septoria apiicola میباشد.
- بیماری لکه قهوهای برگ کرفس. این بیماری در هوای خنک به این گیاه حمله میکند و عامل آن قارچ Septoria petroselini var. apii میباشد.
- بیماری “پوسیدگی طوقه کرفس”. این بیماری سبب نابودی و مرگ بوته های جوان در خزانه میگردد و عامل آن قارچ Selerotinia sclerotiorum است که با سموم قارچکش قابل کنترل میباشد.
- بیماری زنگ کرفس که عامل آن Puccinia apii است.
- پوسیدگی باکتریایی کرفس که عامل آن یک نوع باکتری از جنس Pectobacterium میباشد.
- پوسیدگی نرم باکتریایی که عامل آن باکتری با نامعلمی Erwinia carotovora میباشد.
- بیماری موزائیک کرفس که توسط ویروس موزائیک خیار (CMV) ایجاد میشود.
استفاده از سموم قارچکش در کنترل بیماریهای فوق نقش مهمی دارد که باید در مصرف آنها به علت سمی بودن احتیاط کرد و زمان مصرف قارچکش و موقع برداشت مورد توجه قرار گیرد.
آفات
حشرات بسیار زیادی کرفس را مورد حمله قرار میدهند. مهمترین آنها عبارتاند از: انواع مختلف شته، ککهای گیاهی، مگس هویج، نوعی سیرسیرک، نوعی سن، کرمهای کرفس، لاروهایی که برگهای کرفس را به هم میبندند و در داخل آن تغذیه میکنند، تریپس، کنههای تار عنکبوتی و انواع نماتد غده ریشه.
سلام فروردین امسال سبزی کاشتم یه قسمت از باغچه که تره کاشته بودم چندبوته کرفس سبز شد اول فکر کردم جعفرین ولی از بوش فهمیدم کرفسن هرچی صبر کردم ساقه شون قابل خوردن نشد برگها درشت وسبز تیره شد اوایل پاییز هم گل دادن بعد بذر شد بذراروجدا کردم اما الان توی زمستون همون قسمت پر از جوونه کرفس شده چه کار کنم که سال آینده ساق کرفس داشته باشم این جوونه ها رومیشه به عنوان نشا براعید نگه داشت
سلام عزیزم خوبی شما؟ ببنین برای اینکه ساقه قابل خوردن بشه باید پایینش رو با روزنامه ببندید تا نور نبینه و سفید بشه وگرنه نمیشه خوردش اون جوونه ها رو هم روشو با برگ یا پلاستیک بکشید تا سرما نزنه تا بهار بشه دوباره مصرف کرد
بازم سلام من کارایی رو که گفته بودین انجام دادم اوایل فروردین کرفسها رونشا کردم ودورشونو روزنامه پیچیدم اما باوجودیکه دوهفته بیشتر از کاشتنشون نگذشته دارن گل میدن کاری میتونم براشون انجام بدم یا دیگه بدرد نمیخورن.
کرفسها رو هم همه رو کندم ریختم دور آخه نگفتین میشه کاری براشون انجام داد یا نه؟
سلام عزیزم خوبی شما؟ چرا دلخور شدی؟ سوالات زیاده برخی از قلم میوفته….کرفس رو معمولا یکساله کشت میکنند اگه بمونه جر میشه و میره روی گل دیگه بدرد نمیخوره کار خوبی کردید
سلام باید ببخشین وممنون اگه الان بذرشو بکارم فایده ای داره؟
سلام بله عزیزم الان بهترین زمان برای کشت و کاره
Attachment
سلام جناب سجادی کرفس من درچه حاله واین وسطی چیه ؟
با سلام
برا کنترل علفهای هرز پهن برگ در گلخانه کرفس از چه علفکشی میتوان استفاده کرد؟
سلام عزیزم خوبی شما؟ از سم تو فور دی استفاده کنید!
سلام. آیا آنغوزه توی زاگرس هم پیدا میشه یا فقط تو خراسان رشد میکنه؟؟؟ آخه توی زاگرس دو نوع گیاه معطر از تیره و راسته رازیانه به صورت وحشی رشد میکنن که یکی از اونا خیلی شبیه آنغوزه ست. به زبان محلی بهش میگن گنور.
البته یه گیاه دیگه هم هست که زاگرسی ها بهش میگن «زو».فک کنم خراسانی ها بهش میگن «کما».یه گیاه معطر با برگ های سوزنی مانند و مخملی.