دارای بیش از 300 گونه است که بیشتر آن‌ها بومی آمریکای لاتین هستند. آریستولوخیا به علت رشد عجیب و بسیار جذاب گلها که شبیه شیپور گوش مانند و موج‌دار است و گاهی دارای بوی مشک است، به عنوان گیاه بالارونده استفاده می‌شود. رنگ‌های تیره و موزائیکی شکل آن‌ها منحصر به فرد و جالب توجه است. گلها در بعضی از آن‌ها دارای بوی نامطبوع است. شیرابه گیاه سمی است و در جایی که بچه‌ها بازی می‌کنند نباید کشت شود. با وجود این معایب، زیبایی گلها همراه با برگ‌های آن غیرقابل توصیف است.
این گیاه می‌تواند در باغ و گلخانه رشد کند و به نسبت مقاوم است. اگرچه خشکی را در طبیعت تحمل می‌کند، اما در صورت استفاده در باغ به عنوان درخت بالارونده باید مرتب آبیاری شود. گل‌های بزرگ، آن را برای استفاده در محل‌هایی که گیاه تا سقف رشد می‌کند مناسب می‌سازد.
A. clematitis: بومی اروپا بوده و گلدهی آن از اواخر بهار تا اواسط تابستان است و سرما را تا ۱۵-درجه سانتیگراد تحمل می‌کند. از طریق ریشه در خاک توسعه می‌یابد. مناسب نقاط سایه-آفتاب بوده و نیاز آبی آن کم است. گیاهی خزنده است که در جنوب فرانسه یکی از آفت‌های تاکستان‌ها است، اما در مناطق معتدله رشد آن به این صورت نیست. در نقاط گرم و آفتابی رشد زیادی دارد. مقاومت به بیماری آن متوسط است.
گل پلیکان
A. macrophylla: گلدهی آن در ماه‌های تابستان است، سرما را تا 5- درجه سانتیگراد تحمل کرده و مناسب نقاط سایه-آفتاب است.
گل آریستولوخیا
A. littoralis: گلدهی آن در ماه‌های تابستان، حساس به سرمای زیر 5 درجه سانتیگراد، مناسب کاشت در نقاط آفتابی است.
آرستولوخیا
افزایش: از طریق کاشت بذر در بهار یا ریشه‌دار کردن قلمه‌های نیمه‌رسیده در تابستان قابل افزایش است.
سلام
برای هوای گرم تابستان در خوزستان هم مناسب است؟
سلام عزیزم. نه متاسفانه این طور گلها برای اونجا مناسب نیستن.اگه بودن هم توی ایران من تاحالا ندیدم این بابا رو 🙂