معرفی گل اوریُوپس

+۶

۰

نمایش چشم نوازی از رنگِ زردِ زمستان به بازیگری گلهای زردِ داوودی شکلِ اوریُوپس.شاخه های سر بریده ای که خاموش به تماشا نشسته اند،خود به زودی گل دار می شوند و در نمایش شرکت می کنند و این روند در طول بهار ادامه خواهد یافت.هرس کاملِ سرشاخه ها بعد از پایان گل دهی می تواند بسیار مفید باشد.

این گیاهِ کوتاهِ همیشه سبز،تا ارتفاع و پهنای حدود ۱ متر رشد می کند.برگ ها پوشیده از موهای ظریفی است که به گیاه جلوه ای از سبز خاکستری می دهد.گلهای زرد آن در سراسر زمستان به باغ جلا می بخشند و حتی در طول بهار باغبان را تنها نمی گذارند.اوریُوپس از نخستین سال عمر گل می دهد،ولی به بلوغ رسیدن آن ۲ سال طول می کشد.با انجامِ هرس های شدید عمر گیاه طولانی می گردد،اما بهتر است این گونه هرس را بعد از پنج سالگیِ گیاه آغاز کنیم.اوریُوپس ها لابه لای گروهی از بوته های دیگر یا به صورت زمینه ای برای گل های یک ساله یا چند ساله رشد خوبی دارند.

نیازها:

اقلیم:به همه ی اقلیم ها جز نواحی بسیارسرد تحمل نشان می دهد.

میزان نور و دما:برای رشد و گلدهی خوب به آفتاب کامل نیاز دارد.

خاک:با انواع خاک ها سازگاری دارد،اما خاکی را ترجیح می دهد که خوب زهکشی شده باشد.

طرز کاشت و پرورش:

تکثیر:قلمه های گرفته شده،در پاییز خوب و راحت ریشه می زنند.

آبیاری:ابتدای کاشت به آبیاری منظم نیاز دارد،اما درختچه های جااُفتاده از عهده ی دوره های خشکی و کم آبی بر
می آیند.آبیاری منظم و عمیق هر یک یا دو هفته یکبار سلامت و شادابی بوته ها را تضمین می کند.

کوددهی:کوددهی چندان ضروری نیست،اما در صورتی که در بهار و مجدداً در اواخر تابستان کود داده شود عکس العمل بوته ها رضایت بخش خواهد بود.

مشکلات:از لحاظ آفت و بیماری مشکل خاصی ندارد.

گل دهی:

فصل:گلهای زردِ داودی شکل اوریُوپس در سرتاسر زمستان تا اواخر بهار شکوفا می شوند.در بعضی نواحی ممکن است تا اواخر زمستان هم گل دهی آن شروع نشود،اما پس از شروع،تا آخرِ بهار به گل دهی ادامه می دهد.

هرس(پیرایش):

به طور کلی:پس از پایانِ گل دهی همه ی شاخه ها را هرس کنید.این کار بوته را تشویق به ایجاد شاخه های نورس می کند.شاخه ی گل داده ای را که گلِ آن افتاده به نظر می رسد که دیگر رشدی نداشته باشد،از هر سو جوانه خواهد زد و گل خواهد داد.

اوریوپس