بومی غرب آمریکا است. واژه Helianthus از دو کلمه یونانی Helios به معنی آفتاب و Anthos به معنی گلی که مسیر آفتاب را دنبال می کند، گرفته شده است. این گونه گیاهی یک ساله و پر رشد با ساقه منشعب یا غیر منشعب و مرتفع است. انواع پاکوتاه آن نیز تولید شده است. گل ها به قطر ۲۵ –30 ساتی متر و به صورت کم پر و پر پربوده، گلچه های شعاعی در رنگ های زرد، قرمز و به ندرت بنفش و گلچه های مرکزی در رنگ های زرد، قهوه ای یا ارغوانی مشاهده می شود. این گیاه برای کاشت در حاشیه، گلدان و نیز به عنوان گل بریدنی به کار می رود.
گلدهی
روز بلند اختیاری است و با کشت بذر در بهار، در تابستان به گل میرود. با تغییر زمان کاشت بذر می توان تا آبان از گلدهی گیاه استفاده کرد.
نیازها
نیاز به نور کامل آفتاب دارد. به سرما مقاوم است اما برای گلدهی خوب به تابستان های گرم و طولانی نیاز دارد. بنابراین شبیه گیاهان حساس به سرما با آن رفتار می شود. ریشه این گیاه عمیق است و خاک آن باید خوب شخم زده شود. نیاز به خاک مرطوب ولی با زه کشی خوب، غنی از مواد آلی با pHخنثی تا قلیایی را دارد. خشکی خاک را به خوبی تحمل می کند.
افزایش
بذر آن در اواخر زمستان در شاسی سرد و یا در بهار در محل اصلی کشت می شود.
توجه :
نکته ای که باید درباره ی آفتاب گردان دانست تخمه شکستن نیست!! بلکه دانستن این نکته است که خدا این گیاه را به گونه ای آفریده که صبح ها به سمت شرق و غروب ها به سمت مغرب میچرخد واز این طریق میتوان به راحتی جهت های جغرافیایی را تعیین کرد!! و اینجاست که میگویند تبارک الله احسن خالقین…..
آفتاب گردان زینتی
مطلب مفیدی بود تشکر فقط یه سوال گل آفتاب گردان رو در تهران هم میشه کاشت
بنظرم بهترین گل هست
ممنون از سایتتون