معرفی تاج الملوک

    دارای حدود 70 گونه است که همگی چندساله مقاوم به سرما هستند و به عنوان دو ساله کشت و کار می شوند. از ویژگی های گل های آن این است که دارای 5 گلبرگ بوده که هر کدام به یک مهمیز ختم می شود که مهمیزها در برخی گونه ها کوتاه و در برخی دیگر بلند است. دارای انواع پر پر نیز می باشد.کایبرگ ها هم رنگی هستند. کاسبرگ ها و گلبرگ ها ممکن است هم رنگ و یا با رنگ متفاوت باشند. فرم بوته به صورت طوقه ای (Rosette) است. برگ های آن شبیه برگ شبدر سه قسمتی است. رقم های پاکوتاه و همچنین انواع پابلند برای گل بریدنی تولید شده است. نام Aquilegia از واژه لاتین Aquila به معنی عقاب گرفته شده که به انحنای هر مهمیز که شبیه پنجه عقاب است بر می گردد.

    برخی رقم های این گل به شدت سمی هستند، بنابراین از کاشت آن در محلهای در دسترس کودکان باید پرهیز شود. از علائم مسمومیت ناشی از این گل می توان استفراغ، سرگیجه، احساس لرزش و سرما در بدن و اختلال در بینایی را نام برد که پیش از رسانیدن مسموم به پزشک باید او را مجبور به استفراغ کرد.

    از اواسط اردیبهشت تا اواسط تابستان سال دوم پس از کاشت گل می دهد. برای گلدهی منساب نیاز به تیمار سرمایی (بهارش) دارند. فتوپریود طولانی و دمای بالا قبل از بهاره سـازی باعث تسـریع نمو گیاه و گل آغازی می شود بعضی از رقم ها نیاز به بهاره سازی ندارند.

    به سایه درختان مقاوم است و نباید در محل هایی که زیاد آفتاب گیر باشد کشت شود و اگر کمی نور باشد بهتر است. در برابر سرما مقاوم است. این گیاه نیاز به خاک مرطوب با زه کشی خوب دارد. در پایان هر فصل باید برگ های زرد شده از بالای سطح خاک حذف شوند. بر هم کنش تعداد برگ، مدت زمان قرار گرفتن در معرض دمای پایین و رقم گلدهی موثر است. هر چه تعداد برگ بیشتر باشد نیاز به دمای خنک کمتری دارد. اگر گیاه خیلی کوچک باشد حتی با بهارده سازی گلدهی ضعیفی دارد. گیاه باید 12 – 15 عدد برگ تولید کند تا به شرایط گل آغازی پاسخ دهد.اگرچه حضور برگ ها در زمان بهارش لازم نیست اما حضور آن ها سرعت و درصد گلدهی را افزایش می دهد. تیمار سرما دهی باید بعد از مرحله 12 – 15 برگی اعمال شود. نیاز سرمایی در دمای 13 درجه سانتی گراد شب و 15 درجه سـانتی گراد روز برآورده می شود. زمان سـرمادهی بسـته به دما 4 – 6 هفته است به طوری که در دمای 5 درجه سانتی گراد، 4 هفته و درد مای 13 درجه سانتی گراد 6 هفته است. می توان با روش کشت توپی و سرمادهی مصنوعی زمان تولید را کاهش داد. به این صورت که بذرها را در سینی های حفره دار 392 خانه ای کاشت کرده و بعد از مدتی دان نهال ها را به سینی های 50 خانه ای منتقل و در مرحله حدود 12 برگی آن را در سردخانه مجهز به سیستم روشنایی با دمای 5 درجه سانتی گراد به مدت 4 هفته نگـهداری کرد سـپس گـیاهان را از سـردخانه خارج و به گـلدان هایی منتقل کرده که بعد از 4 – 6 هفته شروع به گلدهی می کند.

    افزایش این گیاه از طریق کاشت بذر و تقسیم بوته است. که ساده ترین روش آن تقسیم بوته است و این عمل در پائیز یا بهار انجام می شود. ولی از آنجا که عمل تقسیم بوته، نیروی کارگری زیادی را می طلبد گران تمام می شود. به همین علت امروزه افزایش از طریق بذر اقتصادی تر می باشد.

    در افزایش با بذر، آن را در اوایل بهار در خزانه هوای آزاد روی خطوطی به فواصل 15 سانتی متر می کارند، سپس یک مرتبه در اواخر بهار گیاهان روییده از بذر را در خظانه دیگر نشاء نموده و بالاخره آن ها را در پاییز یا اوایل بهار سال آینده در محل اصلی می کارند و به این ترتیب گیاهان در بهار گل می دهند. بذر های تازه برداشت شده سریع می تندند، ولی بذر های کهنه و انبار شده برای تندش نیاز به چینه سرمایی دارند. به این صورت که بذرها ابتدا در پیت مرطوب و در دمای 16 درجه سانتی گراد به مدت 24 ساعت قرار داده می شوند تا آب را جذب کنند. سپس به مدت 3 هفته در دمای 4 درجه سانتی گراد قرار می گیرند. پس از آن دما را به 18 درجه سانتی گراد افزایش می دهند تا تندش صورت گیرد. رقم های با سرعت تندش کم و بذرهای کهنه ممکن است به خراش دهی نیاز داشته باشند. پس از خراش دهی با سمباده دوصفر (00) بذرها به مدت 2 دقیقه در یک محلول شوینده رقیق فرو برده شده، سپس همانند آنچه گفته شد، چینه سرمایی می شوند.