معرفی ارودیوم

+۶

۰

سلام دوستان سالها قبل این گیاه رو به صورت علف هرز تو خیابونا میدیدم یا توی بباغ ملی میدیدم اصلا نمیشناختم.تا اینکه یه روز از روی گلهاش فهمیدم از خانواده ی شمعدانی هستش و تحقیقات رو ادامه دادم و نهایتا فهمیدم ارودیوم هستش.به هر حال،گیاهی دائمی همیشه‌سبز است که با ظاهری زیبا زمین را می‌پوشاند. این گیاه در سال 1824 توسط آقای اگوستین پریموس نام گذاری و رده بندی شد.طبق تجربه ی باغ شیشه ای این گیاه بسیار مهاجم بوده و ترجیحا نباید با چمن یا لیزوماکیا و فرانکینیا کاشته شود چون عملا اثری از انها باقی نمی ماند.هر گیاه فرش ضخیمی از برگساره به ارتفاع 15 سانتی‌متر و پهنای 30 سانتی‌متر ایجاد می‌کند. برگ‌های گرد با دمبرگ طویل حدود 5/1 سانتی‌متر طول داشته و دارای حاشیه‌های لبه‌دار است. گل‌های فنجانی شکل به قطر 5/1 سانتی‌‌متر به رنگ سفید یا صورتی گلی، که در واقع ناشی از گلبرگ‌ها دارای رگبرگ‌های قرمز تیره است، از اواسط بهار تا اواسط پاییز ظاهر می‌شوند. کپسول بذر باریک و منقوط که از مرکز هر گل حاصل می‌شود دلیل نامگذاری آن است.

نیازها: خاک زهکشی شده اما با آب کافی به گونه‌ای که خاک خشک نشود را می‌پسندد. سرما را به نسبت تحمل کرده و محل آفتابی تا سایه آفتاب را می‌پسندد. به دلیل رشد کند، برای سطوح کوچک پیشنهاد می‌شود. گیاهان باید با فاصله 15 تا 30 سانتی‌متر کشت شوند.

افزایش: از طریق کاشت بذر تازه، تقسیم بوته و یا ریشه‌دار کردن قلمه‌های ساقه قابل افزایش است.

ارودیوم