این گلهای درخشان رنگین، که به شکل گل نخود هستند، بعداً به شکل نیامهایی تبدیل می شوند که بذرشان را آسان می توان گرفت. گل افشانیِ رو به پایین، سبب می شود که نیل زینتی مانند پیچک کوتوله ی گل صورتی ویستِریا (wisteria) به نظر برسد. حیف که عطر آن را ندارد.
تا ارتفاع کمتر از یک متر رشد می کند.بوته ی این گیاه پر ساقه با پاجوشهایی که همواره تولید می شوند خود را می گسترد. بعد از ۱-۲ سال به حالت بلوغ می رسد و از آن زمان به بعد تشکیل دسته گلهای انبوهی می دهد. نیل زینتی جز در گرمترین مناطق ممکن است در زمستان از قسمت نزدیکِ سطح زمین بمیرد. گلهای جذاب نیل زینتی شبیه گل نخود و به رنگ مخلوطی از رنگهای صورتی روشن و ارغوانی و سفید است. این گلها از اوایل زندگی بوته ظاهر می شوند.
نیازها:
اقلیم:در نواحی گرم بهترین نشو و نما را دارد،اما برای مناطق حاره مناسب نیست.
میزان نور و دما:آفتاب کامل را ترجیح می دهد،اما نقاطی را که نصف روز آفتاب دار باشد نیز تحمل می کند.
خاک:در اغلب خاکها نشو و نما می کند،ولی خاک بایئ خوب زهکشی شده باشد.اگر خاک با مواد آلی تقویت شود بوته ها خوش بنیه خواهند شد.
طرز کاشت و پرورش:
تکثیر:می توان از طریق کاشت بذری که پس از رسیدن نیام گرفته می شود آن را تکثیر کرد.قلمه های نیمه خشبی آن را نیز در اواخر تابستان و پاییز می توان گرفت و کاشت.
آبیاری:در ایام بهار و تابستان تقریباً به هفته ای یک بار آبیاری منظم و عمیق نیاز دارد.
کوددهی:نیاز مبرمی به کود ندارد،اما برای تقویت خاک می توان غذای کامل نباتی به آن افزود.
مشکلات:مشکل خاصی از لحاظ آفت و بیماری ندارد.
گل دهی:
فصل:گلها از اواسط بهار تا تابستان ظاهر می شوند.گلها ترکیبی از رنگهای صورتی روشن و سفید با آثاری از رنگ سنبل یا اسطوخودّوس دارد.
هرس(پیرایش)
به طور کلی:بعد از پایان گل دهی(در نواحی خنک در بهار)می توان هرس کرد یا منتظر ماند تا غلافهای بذر به و جود آیند.اگر تعداد پاجوشها بسیار زیاد باشد می توان تعدادی از آنها را قطع کرد و دور انداخت.
نکته:
مکان کاشت:نیل زینتی را جلوی مرز مخلوط یا بین گیاهان یکساله و چند ساله بکارید.
ایندیگوفرا
و
ایندیگوفرا
