گلدهی
از اردیبهشت تا اواخر خرداد به گل می رود و گلدهی آن تا شهریور ادامه دارد. گونه های مختلف گل استکانی روز بلند هستند و برای گلدهی به طول روز بیش از 14 ساعت نیاز دارند. با افزایش دما طول روز بحرانی افزایش می یابد. در دمای 15 تا 21 درجه سانتی گراد این طول روز 14 ساعت است. تیمار روز بلندی باید پس از مشاهده جوانه گل ادامه یابد، چون اگر طول روز کوتاه شود شاخساره به رشد رویشی برمی گردد.
C. pyramidalisگونه ای دو ساله با عادت رشد طوقه ای است که برای گلدهی نیاز به سرما دارد. گلدهی با دماهای پایین تر از ۸ درجه سانتی گراد به مدت ۶ تا ۸ هفته و طول روز بلند ۱۴ تا ۱۵ ساعت قابل تنظیم اسـت. دان نـهال های این گـونه پـس از ۷ ماه رشـد، به سـرما و طـول روز بلنـد واکـنـش نـشان می دهنـد.
C. medium تنها پـس از بـهارش در شرایط روز کوتاه و سپس ایجاد شرایط روز بـلند گـل می دهد. تنها دان نهال های مسن قادر به واکنش در برابر روز کوتاه و سرما هستند. تیمار با GA۳در شرایط روز کوتاه، باعث طویل شدن ساقه بدون گلدهی می شود. اگر این گیاهان طویل شده با سرما تیمار شوند، در شرایط روز بلند، در همان زمان همانند گیاهان رشد یافته در شرایط روز کوتاه که در مرحله بعد به روز بلنـد منتقل شده اند، گل می دهند. رقم های جدیدی از این گونه وجود دارد که بدون بهارش، در پاسخ به روز بلند گل می دهند.
C. Portenschlagiana: اغلب به نام C. muralis به فروش میرسد. تودهای برگساره سبز تیره به ارتفاع 10 تا 18 سانتیمتر ایجاد میکند. برگها دمبرگ طویل داشته و کلیوی یا قلبی شکل با حاشیه مواج با دندانههای عمیق نامنظم است. از اواسط بهار تا تابستان برگساره توسط گلهای زنگولهای شکل به رنگ آبی بنفش روشن به طول حدود 5/2 سانتیمتر پوشانده میشود. گیاهان کپهای و با سرعت متوسط پهن میشوند.و اغلب به عنوان گیاه پوششی استفاده میشود.
Serbian bellflower) C. poscharskyana): چندساله پر رشد است که از طریق دستکهای زیر زمینی در زمین گسترش مییابد. برگها گرد تا تخممرغی و با قاعده قلبی و حاشیه دندانهدار و به رنگ سبز روشن است و طول آنها از حدود 5/2 تا 8 سانتیمتر متغیر است. از تابستان تا پاییز گلهای ستارهای شکل آن به رنگ آبی تا بنفش و به قطر 5/2 سانتیمتر، به صورت خوشهای روی ساقههایی که ممکن است به ارتفاع 30 سانتیمتر برسند ظاهر میشوند.
نیازها
نیازمند محل های آفتابی و گرم است و از گل های نادر است که خاک های آهکی را می پسندد. به زه کشی خاک بسیار حساس بوده، در رطوبت زیاد سریع از بین می رود.
افزایش
استکانی بسته به گونه از طریق کشت بذر، تقسیم بوته و ریشه دار کردن قلـمه افزایش می یابد. گونه های C. carpaticaو C. elatinesبه وسیله بذر و C. isophyllaبه وسیله بذر و قلمه قابل افزایش هستند. بذر آن را باید در فصل یهار در گلخانه کشت کرده و سپس نشاء حاصل را به محل اصلی منتقل کرد. گیاهان دائمی استکانی در فصل پائیز و یا در اوایل بهار از طریق تقسیم بوته افزایش می یابند. برای استفاده از قلمه باید از گیاهی استفاده شود که در شرایط روز کوتاه برای تداوم رشد رویشی قرار گرفته باشد، چون استکانی یک گیاه روز بلند است و اگر به گل رفته باشد قلمه ها ریشه دار نخواهند شد.
روش معمول به این صورت است که بذر استکانی را در اواخر بهار یا تابستان در هوای آزاد کشت می کنند و روی بذر را با مقدار کمی ماسه نرم و خاکبرگ می پوشانند. حدود 1.5 تا 2 ماه بعد یک جابجایی انجام شده و در پائیز یا اسفند به باغچه منتقل می شوند.
برای اینکه در بهار یا تابستان سال دوم گل بدهند، بهتر است در پائیز در زمین اصلی کشت شود. در غیر این صورت اگر در جای گرمی نشاءها نگهداری و در بهار به زمین منتقل شود سال سوم به گل می روند.
مراقبت سالانه گل استکانی مانند گیاهان دائمی دیگر است. بدین ترتیب که در فصل پائیز قسمت های هوایی گیاه را قطع می کنند و روی زمین را با مقداری کود دامی می پوشانند تا ریشه گیاه از سرما حفظ شود. در بهار چندین بار علف های هرز آن را وجین می کنند.