بِه نیز از تیره گلسرخیان بوده و بومی مناطق جنوب اروپا و آسیای صغیر می‌باشد. از لحاظ مقاومت در برابر سرما، حساس‌تر از سیب و گلابی و جوانه‌های آن برای خاتمه استراحت به سرمای کمتر (400-100 ساعت) نیاز دارند. درختان بِه در حدود 50-40 سال عمر اقتصادی دارند و در 5- 4 سالگی به دوره باروری می‌رسند. جوانه‌های بارور بِه در نوک شاخه‌های سال جاری تشکیل گل بلافاصله قبل از باز شدن گل‌ها انجام می‌گیرد. گل‌های بِه خودبارور هستند. این گیاه را می‌توان توسط قلمه‌های خشبی ازدیاد داد و فاصله کشت نهال‌ها در باغ 6-4 متر می‌باشد. فرم جامی و یا شلجمی برای تربیت و هدایت درختان مناسب می‌باشد. برای تولید شاخه‌های یک‌ساله و بارور نیاز به هرس سبک می‌باشد و درختان بِه ریشه‌های سطحی زیادی تولید می‌کنند و به میزان رطوبت خاک حساس هستند. بِه از میوه‌های دانه‌دار بشمار می‌آید.
