معرفی رزماری

+۴۰

-۲

رزماری (اکلیل کوهی) گیاه خوشبویی است با کاربردهای فراوان. همان قدر که در باغ دلپذیر است در آشپز خانه مفید خواهد بود.

رزماری عطر ماندگار: رایحه ی متفاوت رزماری در مشام رهگذران چنان تأثیر می گذارد که از یاد نمی رود.

رزماری (اکلیل کوهی) گیاهی بی خزان است که بیشتر به خاطر شاخ و برگ معطرش پرورش داده می شود. این گیاه معطر را در جایی بکاریدکه رایحه ی شاخ و برگش مشام عابران را بنوازد.رزماری را در گلدان می توان پرورش داد. تا ارتفاع ۱/۵ تا ۲ متر رشد می کند و در بهار گلهایی بار نگ آبی ظاهر می سازد. گیاهی است با عمر طولانی، مگر درمناطق پر باران یا خیلی مرطوب در تابستان، که در عرض ۳ تا ۵ سال به بلوغ میرسد، اما از اوان زندگی خود گا افشانی می کند. رزماری گیاهی پختنی است. معروف است به گیاه خاطره، عشق و وفاداری. رزماری خوابیده برای پوشش زمین یا ریزش روی دیوار و امثال آن ایده آل است.

نیازها :

اقلیم:برای مناطق حاره مناسب نیست،اما آب و هوای مختلف را تحمل می کند.در منطقه ای با رطوبت کم و تابستان داغ و زمستان خنک یا سرد بهترین عملکرد را دارد.

میزان نور و دما:در آفتاب کامل در تمام روز بهترین نشو و نما را دارد.در برابر بادهای ساحلی تحمل نشان می دهد.

خاک:خاک با زهکشی خوب می طلبد،اما در خاک کاملاً فقیر نیز نشو و نمای خوبی خواهد داشت.در خاکهای معروف به خیلی اسیدی کمی آهک یا دولومیت بیفزایید.

طرز کاشت و پرورش:

تکثیر:از طریق قلمه های نیمه خشبی،برگرفته در ماههای اواخر تابستان یا اوایل پاییز به راحتی تکثیر می شود.

آبیاری:بوته ی تازه رُسته به آبیاری منظم نیاز دارد،اما گیاه جا افتاده به دوره های بی آبی خیلی طولانی تحمل نشان می دهد.

کود دهی:به کود یا نیاز ندارد یا کم نیاز دارد.

مشکلات:از لحاظ آفت حشره ای یا بیماری مشکل خاصی ندارد،اما اگر در خاک سنگین یا با زهکشی ضعیف پرورش یافته باشد،بیماری گندیدگی ریشه می تواند آن را از پای در آورد.

گل دهی:

فصل:گلهای آبی رزماری در بهار تولید می شود.

هرس(پیرایش)

برای ایجاد و حفظ رشد متراکم رزماری آن را در پایان دوره ی گل دهی پیرایش کنید.

رزماری