بومی آسیای مرکزی بوده و یک گیاه دائمی ریزوم دار است که دارای برگ های پهن و بزرگ چرمی و براق است که اغلب در زمستان تغییر رنگ می دهد. می توان آن را در باغچه و به ویژه زیر سایه درختان و در محلی که خاک مرطوب باشد کشت کرد. گل های آن به صورت خوشـه ای به رنگ صـورتی، قرمز، بنفش و سـفید در بالای برگ ها نمایان است.
گلدهی
بطورکلی در بهار گل می دهد.ولی در تهران و حومه در اسفند ماه گل میدهد
نیازها
به سایه و سرما مقاوم است. در خاک های مرطوب و غنی از مواد آلی و در محل آفتابی تا سایه –آفتاب به خوبی رشد می کند. گرما و خشکی زیاد را نمی پسندد اما خاک های ضعیف را تحمل می کند. یخبندان ممکن است به گل های اولیه آن آسیب برساند و در بعضی گونه ها ممکن است باعث خشکیدگی سربرگ ها شود. بنابراین مالچ دهی در پائیز میتواند مفید باشد.
افزایش
برگنیا با تقسیم بوته و یا کاشت بذر در بهار افزایش می یابد.
برگنیا
